Dag 3, 4 en 5: Naar Uslar, Duderstadt en Braunlage
20 juli 2018 - Braunlage, Duitsland
Het is warm, heel erg warm.
We rijden naar Uslar op woensdag de 18e juli en doen boodschappen in de Rewe. Eigenlijk willen we Uslar zien maar de honden zijn moe van de warmte (en wij ook) dus we rijden gelijk door naar de camping. Denken we. Maar het is geen echte camping. Het is meer een kamp van stacaravans met schuttingen en daken over caravans en aangebouwde tenten. In eerste instantie voelen we ons een ontzettend vreemde eend in de bijt. Maar zodra we 's avonds wat gaan eten bij de 'Imbiss' kunnen we ons niet onttrekken aan de warmte die de eigenaren en de bewoners van deze, toch wel vreemde, plaats uitstralen.
De volgende ochtend besluiten we dan ook om hier gewoon nog een dag en een nacht te blijven en uit te rusten. We lezen onze boeken met de benen omhoog en dat is ook lekker!
Op vrijdag (20 juli) gaan we verder. We vervolgen onze route door het Weserbergland naar Duderstadt. Een oude ommuurde stad die mooi gerestaureerd is. Weer zien we geen toeristen maar wel een leuke scouting groep die allerlei spelletjes en een route doet in de 'altstad'. We bewonderen de vakwerkhuizen en lunchen heerlijk bij 'der Goldene Löwe'. Wat vooral onze aandacht trekt is het overal door de stad lopende stroompje. Dat blijkt uiteindelijk een kunstwerk te zijn ter nagedachtenis van de 'Wiedervereinbarung' in 1989. Indrukwekkend. Wat een tranen van geluk zullen hier toen gevloeid zijn.... We kunnen ons niet voorstellen dat men ooit door een hek, en in Berlijn door een verschrikkelijke muur, van je familie en geliefden werd gescheiden. Zomaar. Van de éne op de andere dag... We vervolgen onze weg naar Braunlage maar nemen een omweg om het Grenzland Museum in Bad Sachsa te zien. Op de weg daarheen zien we in een ooghoek een nog steeds niet afgebroken Wachtturm. Er kan niet geremd worden en er is geen P om dit te zien. De voormalige DDR bewoners in dit grensgebied willen het, denken wij, beter zo snel mogelijk vergeten. Maar dat is onze gedachte.
Het Grenzland Museum is klein maar imposant. Het gegeven dat er relatief kleine mijnen aan het hekwerk werden bevestigd die eigenlijk grote schervenbommen waren maakt een verschrikkelijke indruk op ons. Een beklemmend bezoek.
We rijden daarna door naar onze bestemming in de Harz. We slingeren langs de Oderstausee omhoog de Harz in. Hoge bomen brengen verkoeling. Na wat boodschappen komen we aan op de camping Braunlage. Hier blijven we twee nachten.
We rijden naar Uslar op woensdag de 18e juli en doen boodschappen in de Rewe. Eigenlijk willen we Uslar zien maar de honden zijn moe van de warmte (en wij ook) dus we rijden gelijk door naar de camping. Denken we. Maar het is geen echte camping. Het is meer een kamp van stacaravans met schuttingen en daken over caravans en aangebouwde tenten. In eerste instantie voelen we ons een ontzettend vreemde eend in de bijt. Maar zodra we 's avonds wat gaan eten bij de 'Imbiss' kunnen we ons niet onttrekken aan de warmte die de eigenaren en de bewoners van deze, toch wel vreemde, plaats uitstralen.
De volgende ochtend besluiten we dan ook om hier gewoon nog een dag en een nacht te blijven en uit te rusten. We lezen onze boeken met de benen omhoog en dat is ook lekker!
Op vrijdag (20 juli) gaan we verder. We vervolgen onze route door het Weserbergland naar Duderstadt. Een oude ommuurde stad die mooi gerestaureerd is. Weer zien we geen toeristen maar wel een leuke scouting groep die allerlei spelletjes en een route doet in de 'altstad'. We bewonderen de vakwerkhuizen en lunchen heerlijk bij 'der Goldene Löwe'. Wat vooral onze aandacht trekt is het overal door de stad lopende stroompje. Dat blijkt uiteindelijk een kunstwerk te zijn ter nagedachtenis van de 'Wiedervereinbarung' in 1989. Indrukwekkend. Wat een tranen van geluk zullen hier toen gevloeid zijn.... We kunnen ons niet voorstellen dat men ooit door een hek, en in Berlijn door een verschrikkelijke muur, van je familie en geliefden werd gescheiden. Zomaar. Van de éne op de andere dag... We vervolgen onze weg naar Braunlage maar nemen een omweg om het Grenzland Museum in Bad Sachsa te zien. Op de weg daarheen zien we in een ooghoek een nog steeds niet afgebroken Wachtturm. Er kan niet geremd worden en er is geen P om dit te zien. De voormalige DDR bewoners in dit grensgebied willen het, denken wij, beter zo snel mogelijk vergeten. Maar dat is onze gedachte.
Het Grenzland Museum is klein maar imposant. Het gegeven dat er relatief kleine mijnen aan het hekwerk werden bevestigd die eigenlijk grote schervenbommen waren maakt een verschrikkelijke indruk op ons. Een beklemmend bezoek.
We rijden daarna door naar onze bestemming in de Harz. We slingeren langs de Oderstausee omhoog de Harz in. Hoge bomen brengen verkoeling. Na wat boodschappen komen we aan op de camping Braunlage. Hier blijven we twee nachten.
